zondag 12 september 2010

Lucca's kerken

Zondag 12 september 2010: Dag van kerken


Als eerste bezoeken we de Kathedraal van San Martino, met als herkenningsteken het beeld van de heilige, die de helft van zijn jas aan een arme man geeft. Binnen het Laatste avondmaal van Tintoretto met rechts onder het Eerste avondmaal (= moeder met kind aan de borst!).




Heel mooi was ook de sarcofaag van Ilaria, die op 26 jarige leeftijd stierf in her kraambed. Op de sarcofaag zag je haar liggen met aan haar voeten een hond, een teken van huwelijkstrouw.





Hierna bekeken we de kerk van Sta. Maria, die buiten de oorspronkelijke stadsmuur ligt en nog niet helemaal af is. Je ziet dat aan de bakstenen muren, die nog met marmer bekleed moeten worden. Sinds 1348 (door de pest stierf toen  de halve bevolking) was daar geen geld meer voor:


Verder naaar de Dom van San Michele uit 1120, met de heilige Michael bovenop. Op de gevel ornamenten van de stoffen die uit het Oosten in die tijd Italië bereikten.



De volgende kerk was de San Frediano, met als bijzonder punt de sarcofaag van Zita, een dienstbode die heilig is verklaard en sindsdien de beschermheilige van de stad is. Ook een aanrader om te bezoeken als je zwanger wilt worden : -)


Tot slot de hoge woontoren met eiken op het dak, waar op drie etages appartementen zijn gemaakt: Torre Guinigi uit 1300. We klommen de honderden treden naar boven en genoten van een magnifiek uitzicht over de stad .

Oude bekenden

Met toch wat gemengde gevoelens vlogen we (nou ja, Dick niet natuurlijk)  op "nine/eleven" naar Lucca. Je weet maar  nooit....
Vlak voor ons vertrek hoorden we dat Casper zijn sleutelbeen had gebroken en dat het best handig zou zijn geweest als we gewoon thuis waren de komende week.
Maar alles ging goed; al op Schiphol ontmoetten we medereizigers van vorige reizen en was het meteen gezellig.
Geland op airport Pisa viel de heerlijke zomertemperatuur op, precies goed: 27 graden.
Met de bus naar Lucca, klein uurtje rijden. We staken een paar keer een rivier over, waar Dick en ik jaren geleden langs gefietst hebben op weg naar Pisa.
De bus mocht het stadje niet in, zodat we te voet naar het hotel liepen.
Nauwe met keitjes geplaveide straatjes met eindeloos winkels en terrassen, lekker druk met vooral Italianen, merendeels luid orerend of elkaar begroetend.Ook wat toeristen, vaak te  herkennen aan de kleding.
Het hotel is prima, gelegen aan een plein met aan de overkant een gesloten schouwburg.
Voor de deur een terras met lekker grote bellen witte wijn en bier, ideaal voor een hernieuwde kennismaking met de medereizigers.
Luccaa is een kleine geheel ommuurde stad. Die muur is ruim 4 km en nodigt uit eroverheen te lopen, wat we zeker een keer gaan doen.
Vandaag (zondag) bekijken we de stad, waarschijnlijk laverend tussen`de kerken die op verschillende tijden de zondagsdienst houden. Hieronder een plaatje van de Duomo San Martino